สี่ร้อยยี่สิบเก้า

มุมมองของเจมส์

เสียงประตูคลิกลงกลอน และพร้อมกันนั้น เธอก็จากไปแล้ว

ผมได้แต่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น จ้องมองไปยังจุดที่เธอเคยอยู่ อกข้างในว่างโหวง มือสั่นเทาราวกับแผ่นดินถูกฉุดกระชากไปจากใต้ฝ่าเท้า ห้องอาหารตอนนี้เงียบสงัดเกินไป เสียงโคมระย้าครางหึ่งๆ อยู่เบื้องบนราวกับกำลังเยาะเย้ยผม เอกสารบนโต๊ะจ้องกลั...